صفحه 83
مسئله 483- بعد از غسل، واجب است ميّت را
حنوط كنند، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او
كافور بمالند و مستحب است به سر بينى ميّت هم كافور بمالند و بايد كافور سائيده و
تازه باشد و اگر بهواسطۀ كهنه بودن، عطر او از بين رفته باشد، كافى نيست.
مسئله 484- مستحب آن است كه اوّل، كافور را
به پيشانى ميّت بمالند، و در جاهاى ديگر هم ترتيب لازم نيست.
مسئله 485- بهتر آن است كه ميّت را پيش از
كفنكردن، حنوط نمايند، گرچه در بين كفنكردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.
مسئله 486- كسى كه براى حج احرام بسته است،
اگر پيش از تمامكردن سعى بين صفا و مروه بميرد، حنوطكردن او جايز نيست و نيز اگر
در احرام عمره پيش از آنكه موى خود را كوتاه كند بميرد، نبايد او را حنوط كنند.
مسئله 487- زنى كه شوهر او مرده و هنوز
عدهاش تمام نشده، گرچه حرام است خود را خوشبو كند، ولى چنانچه بميرد حنوط او
واجب است.
مسئله 488- مكروه است ميّت را با مشك و عنبر
و عود و عطرهاى ديگر خوشبو كنند يا براى حنوط اينها را با كافور مخلوط نمايند.
مسئله 489- مستحب است قدرى تربت حضرت سيّد
الشّهداء«سلاماللهعلیه» با كافور مخلوط كنند، ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه
بىاحترامى مىشود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد كه وقتى با كافور
مخلوط شد، آن را كافور نگويند.
مسئله 490- اگر كافور به اندازۀ غسل و حنوط
نباشد، بايد غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو كفايت نكند، بايد پيشانى را
مقدّم دارند.
مسئله 491- مستحب است دو چوب تر و تازه در
قبر همراه ميّت بگذارند.